ΦΑΡΕΤΡΑ ΑΓΩΝΙΑΣ





Πέτρα στεγνή στης νύχτας την αγωνία
Χωρίς τα ιόχρωμα ανθάκια του φασκόμηλου
πως να ευωδιάσει ετούτο το σκοτάδι;
Ο ήλιος σε σκοτώνει πάντα στις Αμύκλες
και ΄γω στα χέρια μου
δεν έχω μιά χούφτα χώμα να κρύψω τον βολβό σου.

Φαρέτρα μνήμη κρατώ στο Κάστρο της Λαμίας
και σημαδεύω τις σταγόνες του Σεπτέμβρη.
Έτσι γιά να μάθεις και ΄συ πως η ανομβρία
σκάει τα χείλη της αγάπης στην έρημο των αναμνήσεων.

Πέτρα στεγνή στην τσέπη μου.
Θα χαράξω πάνω της με το σουγιαδάκι του ονείρου
ένα τεράστιο άλφα
κραυγή μιάς αγωνίας αποχής απο ψεύτικες ελπίδες
σπαρμένες σε στεγνό χωράφι.
Γιατί εγώ είμαι η φωτιά εγώ είμαι  το νερό
εγώ και ο καπνός σαν σμίγουνε τα δυό τους.
Ο ήλιος σε σκοτώνει πάντα  στις Αμύκλες

Έρχομαι..........

Δεν φέρνω χώμα στον βολβό σου
Απόψε θα χαράξω την πέτρα που μου χάρισες
κ΄έχω μιά θάλασσα μπροστά να ταξιδέψω
Οι νύχτες δεν υγραίνονται με δάκρυα
αλλά με τον ιδρώτα  αγωνίας της πέτρας
καθώς ο χρόνος την χαράζει με λάθος όνειρο.
Tώρα ξέρεις τα πάντα
σβήσε και την θάλασσα με το σφουγγάρι της φωτιάς
και κράταμε καπνό υγρό στα χέρια σου
...
Ο ήλιος δεν σκοτώνει τελικά στις Αμύκλες
μα εκεί που γονατίζει η νύχτα
γιά να ζητήσει ένοχες συγγνώμες.

Κράταμε καπνό στα χέρια σου
μαζί με το χάραγμα του χρόνου

ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΠΟΤΑΣ

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΔΙΟΤΙΜΑ: Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ ΣΤΟ ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ

Ο ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΙΛΟΣΟΦΟ ΣΩΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ ''ΝΕΚΥΙΑ''