Η Γαύδος, γέρο Κρητικός και ο Αλέξης Τσίπρας

Αμπελάς Γαύδου Αύγουστος 2002.
Μέσα στη ζέστη του καλοκαιριού, μεσημέρι αν θυμάμαι καλά, τριγυρίζω φωτογραφίζοντας τον μικρό οικισμό των πέντε ανθρώπων. Το βλέμμα μου πέφτει σε ένα μισό ερειπωμένο σπίτι.
Δείχνει κάποτε να ήταν διώροφο. Είναι φανερό πώς κατοικείται τώρα μόνο ο κάτω χώρος που βλέπει στην αυλή.

Ένας υπερήλικας Κρητικός με τα στιβάνια του και το κεφαλομάντηλο με κοιτάει. Το καλωσόρισμα ήρθε αμέσως μαζί με την τσικουδιά από τα χέρια της γυναίκας του.

Με τρώει η περιέργεια για το γκρεμισμένο σπίτι. Δεν διστάζω να ρωτήσω τι ακριβώς έχει συμβεί. Ο γέροντας χαμογελάει και αρχίζει να διηγείται:
.

"Ήτανε τότες που οι Γερμανοί θέλανε να πατήσουν την Κρήτη. Βομβάρδισαν και το νησί μας τη Γαύδο. Μία βόμβα έσκασε σχεδόν δίπλα στο σπίτι και γκρέμισε την οροφή του πάνω ορόφου. "

Μου έκανε εντύπωση αυτό, αντί να πέσει όλο το σπίτι έπεσε μόνο η οροφή, την οποία δεν τη φτιάχνω για να μην ξεχάσω εγώ και όσοι βλέπουν το σπίτι τι έκαναν οι Γερμανοί στην πατρίδα μας .

Μιλάω με δυσκολία, αφού πρώτα καίω την θλίψη της ψυχής μου με μία τσικουδιά, τολμώ και κάνω την δεύτερη ερώτηση:

" μόνο αυτό σας έκανε εντύπωση;".

Ο γέροντας χαμογελάει.

Όχι αυτό δεν ήταν τίποτα ...

Με ευχαρίστησε ένα πράγμα λες και εστελνε μήνυμα ο Θεός. Η περιέργειά μου στα λόγια του γέροντα είναι μεγάλη και τολμώ να ξαναρωτήσω:

" Αυτό δεν είναι τίποτα; Μου κάνει εντύπωση πως θυμάστε αυτές τις άσχημες στιγμές και χαμογελάτε..."

Ο γέροντας με κοιτάει στα μάτια κρατώντας το ίδιο χαμόγελο στο πρόσωπο.

Ξέρεις γιατί χαμογελώ;

Γιατί στην αυλή μου παρατήρησα την τριανταφυλλιά μου που μετά τον βομβαρδισμό είχε κρατήσει όλα της τα άνθη...

Σωτήρης Μπότας

Καλοκαίρι 2002

Υ.Γ

Το σπίτι αυτό επισκέφθηκε δυστυχώς το 2013 και ο Αλέξης Τσίπρας.

Το ευτύχημα είναι ότι ο γέρο Κρητικός Δαμοράκης είχε φύγει, κρατώντας στην αγκαλιά του τα άνθη της τριανταφυλλιάς του...