Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ - ΠΟΙΗΣΗ

ΛΙΘΙΝΟΣ ΤΑΞΙΔΙΩΤΗΣ

Εικόνα
Δημόσια Φίλοι Φίλοι (εξαιρούνται οι Γνωστοί) Μόνο εγώ Προσαρμογή Στενοί φίλοι Οικογένεια Δείτε όλες τις λίστες... Περιοχή Αθήνα Γνωστοί Επιστροφή O λίθινος άνδρας της Χοιροκοιτίας χιλιάδες χρόνια ατενίζει το μέλλον που δεν κατανοεί. Τα πόδια του καρφωμένα στο δικό του παρόν. Τα χέρια ανύπαρκτα. Τι να τα κάνει άλλωστε; Δεν έχει τίποτα να λάβει από τα δώρα των αιώνων. Μονάχα το βλέμμα θα ταξιδεύει αόριστα ελπιδοφόρο. Το τετράγωνο σώμα του θα μετριόταν από τον Γερασηνό. Η έννοια του Θεού θα μπλεκόταν στα σύμβολα της Τετράδας. "Μέγιστο θαύμα", "πηγή της Φύσης", δεν έχει σημασία το όνομα. Οι καλαμιές στην Ιεριχώ έπαιζαν με τους τέσσερεις ανέμους και στο κορμί τους πότε Γιώτα ο ήχος πότε Ήτα ο ήχος… Ι Η Ι Η σε φωνάζω στη Γη σου. ADAD ο λαός σου χάθηκε. ΑΜΩΝ σε ποια Μουσεία η μορφή σου λιπαρόθρονη λαμπυρίζει αναίτια στο πέρασμα του χρόνου; SIRE οι ευλογημένοι ποταμοί σου κοκκινίζουν στην παραφροσύνη των νέων ανθρώπων που σε αγνόησαν. Και εδώ θε

ΜΙΑ ΚΟΥΠΑ ΑΠ' ΤΟ ΚΡΑΣΙ ΤΟΥ ΦΟΛΟΥ

Εικόνα
Ουράνιες σπείρες ανακάτευαν το καλοκαιρινό αγέρι φιλτραρισμένο στην αρμύρα της θάλασσας. Οι ουράνιες εξισώσεις δεν γράφονται στα μάτια των θνητών. p = m / v Άλλωστε με τη γένεση του Έρωτα αποδέχεσαι και το θάνατο. Η αιωνιότητα αρχέγονο ερωτηματικό. Σαράκι που αποσαθρώνει την έννοια της ύλης. Ο σταυρός του Α Ζ Ω Θ, παιχνίδι στα χέρια του Κούνρατ, διαιωνίζει τη μυστικιστική τάση του νεοφώτιστου αλχημιστή. Ο άχρονος νους αναζητά την αιωνιότητα στην απεραντοσύνη του Σύμπαντος. Οδοιπόρος ονειροβάτης στο παιχνίδι της κατανόησης του κόσμου. Κι αλήθεια, ποιό είναι το πραγματικό κόσμημα στην απεραντοσύνη του χάους; Ο πριν την έκρηξη κόσμος, η μεγάλη στιγμή της έκρηξης ή ο μετά την έκρηξη κόσμος; Στα χέρια μου κρατώ μια χούφτα άμμο, τη βυθίζω απαλά στην αγκαλιά της θάλασσας. Καλοκαιρινό παιχνίδισμα με το κύμα και η αυθόρμητη ερώτηση: Κρατάω τίποτα; Μου ανήκει κάτι; Α – Ω Αρχή και Τέλος. Ζ- Θ Ζωή και Θάνατος Ομόκεντροι κύκλοι ύλης και αντι-ύλης. Η Εννεά

Ο ΕΡΑΤΟΣΘΕΝΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΥΠΟΥΛΑ ΤΟΥ ΚΥΚΝΟΥ

Εικόνα
                                                              Ιουλιανές νύκτες και οι Αλφόνσιοι Πίνακες σκιαγραφούν τον κυβιστή ζωγράφο του  Σύμπαντος. Με ψάχνω. Με αναζητώ. Προσπαθώ να με ορίσω και ιδρώνω διανύοντας άχρονα χιλιόμετρα. Με το σφουγγάρι του Σύμπαντος σκουπίζω το πρόσωπό μου και κιτρινίζει ρουφώντας όχι μόνο τον ιδρώτα μου αλλά και ολάκερη την αγωνία μου. Ερατοσθένη, εσύ που υπολόγισες το μέγεθος της Γης, πες μου... Πες μου σε ποιά τσέπη χωράει τούτο το γαλάζιο τόπι και αποκάλυψέ μου  ακόμα αν θέλεις κάτι. Την κουβαλώ ή με κουβαλάει; Στο Βόρειο Χάος ο γιός του Άρη απαλλαγμένος από την γήινη μοίρα του, απολαμβάνει το πέταγμά του πάνω από τους ατσαλάκωτους ποταμούς του Σύμπαντος. Ώ! Τί όμορφα σιδερωμένα τούτα τα λευκογάλαζα ποτάμια από το ασκούριαστο ατμοσίδερο του Συμπαντικού Κυβιστή! Κύκνε, σε βλέπω να παίζεις με τους συντρόφους σου. Ο Κηφέας, ο Δράκοντας, η Αλώπηξ, ο Πήγασος, η Σαύρα και η Λύρα. Όλοι μα όλοι, ένας κύκλος. Και συ, γιέ του Άρη

Ο ΒΡΥΧΗΘΜΟΣ ΤΟΥ ΛΕΟΝΤΑ

Εικόνα
Είναι ο καιρός που το ουράνιο δρεπάνι οριοθετεί τις πλημμύρες του Νείλου. Αμπάϊ, Ατμάρα και συ Λευκέ απ' της Βικτώριας και του Αλβέρτου τις Λίμνες,στείλε τον βρυχηθμό σου πέρα, στους φύλακες του ουρανού. Ο Δούμα(1)  πάντα προστατεύει την Αίγυπτο και τα όνειρα της ερήμου κι αυτό το φως το αρχέγονο που ρέει μέσα στην Κόμη της Βερενίκης. Ποιός υβριστής θα αλλάξει την ιστορία σου δεκάδες φράγματα κι αν φτιάξει;Έ, και; Εδώ το ύδωρ είναι η ίδια η Ιστορία. Στην Ιερουσαλήμ και στην Νετάνια οι βωμοί της νίκης είναι σαθροί. Και εκεί, στο Γιόμ Κιπούρ(2) δεν ξημέρωσε η μέρα της εξιλέωσης. Αλγκιέμπα, Τρίτε του Λέοντα, η σειρά σου τώρα. Σ' ακούω, σε αισθάνομαι αλλά δεν σε βλέπω ακόμα... Απέχω 7,7 έτη φωτός από εσένα. Μου όρισαν το δρόμο του Λύκου και των κορφών.Άκου... μοναχικός ουρλιάζω στο ξημέρωμα για τις κόκκινες ανατολές που φέρνει τώρα ο Απόλλωνας.Ναι, ο πρώτος Άθλος έγινε στη Νεμέα. Ποιός είπε ότι έκλεισε ο κύκλος του Ηρακλή; Μοναχικός λύκος εγώ, Λέοντας της φ

Αναστασία Βούλγαρη: «Το φως λιγόστεψε στην άκρη της πόλης»

Εικόνα
Εκδηλώσεις : Παρουσίαση βιβλίου Σήμερα Τρίτη 17 Μαΐου 2016 και ώρα 20:00 στο Δημοτικό πνευματικό κέντρο «Γιάννης Ρίτσος» στο Αιγάλεω θα παρουσιαστεί η νέα ποιητική συλλογή της Αναστασίας Βούλγαρη «Το φως λιγόστεψε στην άκρη της πόλης» (εκδόσεις Εύμαρος). Για το βιβλίο θα μιλήσουν: Μαρία Αρβανιτοπούλου, κοινωνική ανθρωπολόγος Βασίλης Κουμής, ποιητής Ανδρέας Μαράτος, ζωγράφος και συγγραφέας. Μουσική: Τραγούδι: Πάνος Λαμπρίδης Πιάνο: Κώστας Τουλούπας Διαβάζουν: Αναστασία Βούλγαρη Πάνος Λαμπρίδης Το βιβλίο προλογίζει ο ζωγράφος και συγγραφέας Ανδρέας Μαράτος, ο οποίος φιλοτέχνησε το εξώφυλλο με το έργο του «Αναμονή ΙΙΙ» και πρόσφερε στο βιβλίο το έργο του «Αναμονή». Λίγα λόγια από την συγγραφέα: Το βιβλίο είναι αφιερωμένο στον Μίκη Θεοδωράκη. Η εκδήλωση γίνεται υπό την αιγίδα του Δήμου Αιγάλεω Χορηγοί Επικοινωνίας ( Η ΣΦΗΚΑ ) ( Άνεμος Αντίστασης ) ( Πολιτικές και Πολιτισμικές συζητήσεις )

Moναδική, η γνωστή σε όλους μας φωτογραφία του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη.

Εικόνα
Moναδική, η γνωστή σε όλους μας φωτογραφία του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Ο Παύλος Νιρβάνας που τον απαθανάτισε το 1933, είναι σαν μέσα από την φωτογραφία αυτή να έγραψε ένα ολόκληρο διήγημα. Η ασκητική του μορφή δείχνει να αδιαφορεί για τον φακό. Τί άλλωστε να αποτυπώσει; Ο ίδιος μέσα από την γραφή του είχε αποτυπώσει και είχε καταγράψει τη νοοτροπία μιάς ολόκληρης κοινωνίας, με διαστάσεις προφητικού λόγου. Φαίνεται καθισμένος δίπλα σε ένα μεταλλικό στρογγυλό τραπεζάκι, με μία άδεια καρέκλα δίπλα του. Φαίνεται να είναι μόνος του αλλά δίπλα σε αυτή την ξύλινη καρέκλα, γιά όποιον καταλαβαίνει, βλέπει ότι κάθεται η φοβερή Ασκητική του λόγου του. Μάτια χαμηλωμένα και κλειστά. Ο διάλογος μαζί της είναι έντονος. Στο τραπέζι πάνω δεν υπάρχει ούτε ένα ποτήρι νερό, γιατί ο ίδιος έχει ξεδιψάσει από το ποτήρι των Ιδεών. Από τα ρούχα του αντιλαμβάνεται κανείς ότι ο Παπαδιαμάντης είναι γιός της ιερής λιτότητας. Αδιαφορεί για το τριμμένο κοστούμι του, γιατί το μόνο ρούχο που χαίρεται είναι ο

ΣΤΑΘΜΑΡΧΕΙΟ ΕΛΛΗΝΩΝ

Εικόνα
  ΣΤΑΘΜΑΡΧΕΙΟ ΕΛΛΗΝΩΝ Χαλασμένες ράγες Τι περιμένω εδώ σ' άδειο σταθμό; Επαρχία, εικοσιένας αιώνες, σκιές Λαιστρυγόνες από   του Άκτιου τα μέρη με τρώνε ζωντανό Και συ Πτολεμαία κοιμάσαι γυμνή σε τριμμένο μετάξι απ' του Υδάσπη τα μέρη Τώρα ποιός ξέρει να κρατά στο χέρι πυξίδα να μου δείξει και μένα τι ταξίδια έχω χάσει στων μουσώνων τη σχάση Ξεχασμένος εδώ σ' άδειο σταθμό περιμένω ακόμα έναν άλλο αιώνα να με βρει ζωντανό Με άδεια βαλίτσα ...σπασμένη γκλίτσα και φλογέρας σκοπό Χριστός με ασετυλίνη, μισοφέγγαρη Σελήνη στου Αίμου τη χώρα ψάχνω Θεό Μα η Αυλίδα που βρήκα δεν έχει βωμό Χαλασμένες οι ράγες... και τις έφτιαξα εγώ για φαντάσματα τρένα, που θα με παίρναν από 'δω .............................................. Και απορούν οι αιώνες πώς ακόμα και ζω.... ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΠΟΤΑΣ

ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ ΜΙΜΗ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ

Εικόνα
Μίμης Οικονόμου (η μάνα του Μπελογιάννη) Ο Νίκος Μπελογιάννης ήταν Έλληνας κομμουνιστής, ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ, αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης κατά των Γερμανών και στέλεχος του ΔΣΕ. Εκτελέστηκε το 1952 ως κομμουνιστής με την κατηγορία της κατασκοπείας. Μάνα με την μαντήλα σου, τα ξέπλεκα μαλλιά σου τον πόνο πως τον άντεξες που είδες τα παιδιά σου και που την βρήκες την στοργή να πεις δεν πειράζει να ΄ναι το αίμα αυτό στερνό, του γιόκα μου που στάζει. Μάνα εσύ που γέννησες τόσα πολλά βλαστάρια κι είχες παιδιά όλο ζωή και στα 'δειχναν κουφάρια Είπες, Να δώσω μια ευχή στα πέρατα, στις μάνες νάνε στερνές στην Λευτεριά του γιου μου οι καμπάνες. Μάνα ο γιος σου πάλεψε να λείψει η δυστυχία Και αγωνίστηκε σκληρά να δει την ευτυχία . Ήθελα γάργαρα νερά στον κόσμο να δροσίζουν Να είναι λέει σαν πουλιά γλυκά να τιτιβίζουν. Ήθελε όλα τα κλαριά ελεύθερα ν’ ανθίζουν να ‘ναι δικές μας οι πλαγιές, οι κάμποι, να καρπίζουν ήθελε νάναι η χαρά σε όλους απλωμένη και η γλυ

ΦΘΙΑ

Εικόνα
ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΟΥΝ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΕΛΕΝΗ (ΕΛΛΑΔΑ) ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΤΡΟΜΑΖΕΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΑΧΙΛΛΕΑ..... ΙΣΑ ΙΣΑ ΤΟΝ ΑΝΑΖΗΤΟΥΝ                                          Τι κι αν η Φθία μου τάχθηκε για Βασίλειο                                          Σε ύδατα ιερά με αναζήτησε το πεπρωμένο μου                                          Την ώρα που από τη θάλασσα η μάνα μου                                          έκλεβε τα δάκρυα                                          τον Απόλλωνα προκαλούσα για δώρο αθάνατο                                          βέλος στην καρδιά της αιωνιότητας                                          Κανένα βήμα πίσω                                          Τούτη η πόλη είναι για Βασιλείς                                          που θα γεράσουν ευτυχισμένοι                                          Και όταν η ώρα φτάσει του ύπνου                                          στους θολωτούς τους τάφους                                          τ

Αναστασία Βούλγαρη: «Το φως λιγόστεψε στην άκρη της πόλης»

Εικόνα
Εκδηλώσεις : Παρουσίαση βιβλίου Αύριο Τετάρτη 23 Μαρτίου 2016 στις 7:00 μ.μ στον Cafe - Πολυχώρο "Αίτιον"   Τζιραίων 8-10 στην Ακρόπολη, θα γίνει η παρουσίαση του βιβλίου (ποιητική συλλογή) της Αναστασίας Βούλγαρη «Το φως λιγόστεψε στην άκρη της πόλης» από τις « Εκδόσεις Εύμαρος » Λίγα λόγια από την συγγραφέα: Για το βιβλίο θα μιλήσουν: Γιώργος Κασιμάτης, συνταγματολόγος, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Βασίλης Κουμής, ποιητής Αποσπάσματα των ποιημάτων θα διαβάσουν οι ηθοποιοί: Γιάννης Δρίτσας Ελένη Τζαγκαράκη Σόλο κλασική κιθάρα: Αντώνης Παπαγγελής Τραγούδια του Μιχάλη Τερζή και του Μίκη Θεοδωράκη θα ερμηνεύσουν οι: Σοφία Μιχαηλίδη Ελένη Τζαγκαράκη Μουσική επιμέλεια: O συνθέτης Τερζής Μιχάλης Το βιβλίο προλογίζει ο ζωγράφος και συγγραφέας Ανδρέας Μαράτος, ο οποίος φιλοτέχνησε το εξώφυλλο με το έργο του «Αναμονή ΙΙΙ» και πρόσφερε στο βιβλίο το έργο του «Αναμονή». Το βιβλίο είναι αφιερωμένο στον Mikis Theod

ΟΙ ΧΑΡΤΑΕΤΟΙ ΤΟΥ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ ΚΑΙ Ο ΖΑΓΡΕΑΣ ΛΑΟΣ

Εικόνα
                                                                                                                               Τίποτα μα τίποτα δεν είναι τυχαίο στη μουσική του Μίκη. Καθαρά Δευτέρα αύριο και οι περισσότεροι θα βάλουμε να ακούσουμε τους "Χαρταετούς" του Μίκη Θεοδωράκη. Μία μουσική που ξυπνάει τα παιδικά μας όνειρα και κάνει τις ψυχές μας χαρταετούς, που διασχίζουν το φάσμα του ουρανού για την αιώνια κάθαρση. Είναι όμως τόσο απλή η μουσική του Μίκη; Στην αρχαιότητα γιορτάζανε τα Μικρά Διονυσία ή τα λεγόμενα «κατ'αγρούς», προς τιμήν του Ζαγρέα Διόνυσου. Ναι, ο Μίκης γνωρίζει καλά αυτό το κερασφόρο βρέφος με την δυαδικότητα της ζωής και του θανάτου. Σκοτώνεται και τεμαχίζεται από τους Τιτάνες μα η καρδιά του παίρνει ξανά ζωή, μέσα από τον συμπαντικό Δία. Στη μουσική του Μίκη δεν συναντιέται μόνο ο Διόνυσος. Οι Χαρταετοί είναι πολλοί και κάτω απο τη σκιά τους, δύο αρχέγονες μάνες με τα βρέφη στα χέρια. Η Μαία, κρατά τον Διόνυσο και η Κυρ

ΑΣΤΥΑΝΑΞ

Εικόνα
ΟΙ ''ΘΕΟΙ'' ΤΟΥ ΜΙΛΙΤΑΡΙΣΜΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΑΙΖΟΥΝ ΜΕ ΤΙΣ ΤΥΧΕΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΜΑΣ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΤΟΥΣ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΣ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΙΚΟΣ ΟΙ ΓΙΟΙ ΤΟΥ ΑΡΗ, ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΟΥΤΙΣΟΥΝ ΣΚΟΤΩΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΦΑΝΙΖΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ ΜΑΣ ΕΜΕΙΣ ΚΡΑΤΑΜΕ ΤΑ ΚΛΕΙΔΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΥΤΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΣΤΥΑΝΑΞ Σκαμάνδριε, η πύλη της τύχης απ’ τους θεούς ανοίγει Χαιρέτα τον γεννήτορά σου Αύριο και ‘συ τη μοίρα του θ’ αγγίξεις Η πύλη της τύχης από τους θεούς ανοίγει Μα οι θνητοί κρατάνε τα κλειδιά ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΠΟΤΑΣ

Ο ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΟΣ ΑΡΑΒΑΣ ΠΟΙΗΤΗΣ

Εικόνα
Ο σύριος ποιητής Adonis (ψευδώνυμο του Ali Ahmad Said Esber) θεωρείται ο μεγαλύτερος σύγχρονος άραβας ποιητής. Παρόλα αυτά στα περισσότερα αραβικά κράτη είναι απαγορευμένος και τον διαβάζουν κρυφά. Αυτές τις μέρες αναρωτιόμουν τι θα έλεγε σήμερα για όσα συμβαίνουν στην πατρίδα του τη Συρία, στην Παλαιστίνη, στο Ιράκ… Πριν από αρκετά χρόνια είχα την τύχη να τον γνωρίσω και να του πάρω συνέντευξη για το «Έψιλον» της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας. Την αναζήτησα στο αρχείο μου για να θυμηθώ τι έλεγε τότε και αποφάσισα να την αναδημοσιεύσω εδώ. Μάλλον και σήμερα θα έλεγε πάλι ότι «Οι ποιητές δεν μπορεί παρά να είναι ενάντια σε κάθε πόλεμο» και θα επέμενε ότι «Η αλήθεια ήταν πάντα, σε κάθε εποχή, περιθωριακή». Ο ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ ADONIS “ΜΟΝΟ Ο,ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑΚΟ ΔΙΑΔΙΔΕΙ ΤΗΝ ΑΛΉΘΕΙΑ” Η ποίησή του είναι απαγορευμένη σε πολλά αραβικά κράτη, αλλά τον διαβάζουν κρυφά. Δηλώνει άθεος, καταδικάζει τον φονταμενταλισμό και πιστεύει πως μόνον η κακή ποίηση μπορ

ΤΗΣ ΜΑΥΡΟΦΟΡΑΣ ΓΙΕ

Εικόνα
Σήκω της Μαυροφόρας γιέ και των βουνών αέρα Τα Φάληρα κυβέρνησαν κι εμείς στην πλάτη σφαίρα Σύννεφα πέρασα πολλά και μόνιμη η μπόρα Σήκω της μαυροφόρας γιέ και καίγεται όλη η χώρα Μαυροκορδάτοι αλώνισαν πάντα αγκαλιά με "φίλους" κι όλο το στάρι πήρανε κι αδειάσανε τους μύλους Σήκω της μαυροφόρας γιέ και τράβα το σπαθί σου γιατί αυτοί πουλήσανε και το νερό της γης σου Σήκω κι ακολουθούν πολλοί κι είναι ο λαός μαζί σου Καραϊσκάκη θέλουνε για να χαθούν οι εχθροί σου Σήκω και δες, σήκω και πες "Ξεσηκωθείτε τώρα Μονοιάστε όμως ειδαλλιώς τη χάσαμε τη χώρα" ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΠΟΤΑΣ

300 ΛΕΩΝΙΔΕΣ (Ποίηση)

Εικόνα
Μάθαμε για τις Θερμοπύλες και κινήσαμε για να τις βρούμε Παντού θειάφι και καμμένα δέντρα Κάτι κάναμε λάθος και πήραμε άλλα βήματα Μα είναι ίδιος ο δρόμος δεν μπορεί να χάσαμε τις Θερμοπύλες. Παντού θειάφι και ρουφάει το οξυγόνο μας Κοιταχτήκαμε μεταξύ μας Είμαστε 300 Λεωνίδες χωρίς Σπαρτιάτες και οι Θεσπιείς μακριά Τους Πέρσες τους πολεμάς Το θειάφι όμως που γεννά η αρχηγία είναι αυτό που μας πήρε το οξυγόνο και γίναμε καμμένα δέντρα που και η Άνοιξη αδιαφορεί να τ' ακουμπήσει. ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΠΟΤΑΣ

Το φως λιγόστεψε στην άκρη της πόλης της Αναστασίας Βούλγαρη

Εικόνα
Παρουσίαση βιβλίου από τις εκδόσεις "Εύμαρος" του Πέτρου Κακολύρη Στις 3 Φεβρουαρίου και ώρα 18:00 θα παρουσιαστεί η νέα ποιητική συλλογή της Αναστασίας Βούλγαρη «Το φως λιγόστεψε στην άκρη της πόλης» στο φιλόξενο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης. Η παρουσίαση θα γίνει με ένα θεατρικό αναλόγιο από τους ηθοποιούς Ευγενία Αποστόλου, Αλίκη Ζαχαροπούλου, Τάκη Νάτση και τον Βασίλη Παλαιολόγο, οι οποίοι θα διαβάσουν αποσπάσματα του βιβλίου.  Στο πιάνο ο Στέφανος Κορκολής, με το ευφάνταστο μοναδικό του ταλέντο, θα συνοδεύσει τις αναγνώσεις με μελωδίες εμπνευσμένες από τα ποιήματα του βιβλίου, ενώ δίπλα του η Σοφία Μανουσάκη θα ερμηνεύει με την ονειρική φωνή  της. Την σκηνοθετική επιμέλεια θα κάνει ο ηθοποιός και σκηνοθέτης ο Αλέξιος Κοτσώρης. Για το βιβλίο θα μιλήσουν ο φιλόλογος Μανώλης Χατζηνάκης, ο ποιητής Βασίλης Κουμής και ο ζωγράφος και συγγραφέας Ανδρέας Μαράτος. Το βιβλίο είναι αφιερωμένο στον Μίκη Θεοδωράκη. ΠΗΓΗ: https://www.facebook.com/events/950483165000506/

Ο ΕΛΛΗΝΑΡΑΣ (Σατιρικό)

Εικόνα
θέλω το φέσι κόκκινο και τον λουλά μπροστά μου κι όλοι να μου φωνάζουνε γειά σου Ελληναρά μου Έχω παππού τον Όμηρο τον Βελουχιώτη θείο Κι έχω ένα όνειρο κρυφό πλούσιος να γίνω και εγώ με Εθνικό λαχείο Βράζει μπροστά μου ο αργιλές κι ευφραίνεται η καρδιά μου Κι όλα γραμμένα τα 'χω εγώ στα άσπρα τ' αχαμνά μου                                                                         Ποιός είναι ο Νικηταράς; Ποιός είναι ο Λεωνίδας; δυό γρόσια έχω στην τσέπη μου κι αισθάνομαι σαν Μίδας. Κι αν έρθουν ξένοι κατά 'δω με το καλό να ορίσουν αρκεί μονάχα εμένανε να μην φορολογήσουν Όσο για τον γείτονα καλά ρε να του κάνουν γιατί κρυμμένα έχει  λεφτά και λέει πως δεν του φτάνουν Κι αν γίνει επανάσταση παρακαλώ σας ένα να μου το πείτε και εμέ αφού έχει τελειώσει Γιατί αν σκοτωθώ εγώ την χώρα ποιός θα σώσει. ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΠΟΤΑΣ

ΕΧΟΥΜΕ ΕΥΘΥΝΕΣ ΓΙ' ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΒΙΩΝΟΥΜΕ

Εικόνα
ΟΛΑ ΣΚΟΥΡΙΑ  Τρομάζει η φύση  σ' ό,τι οι άνθρωποι μπορούν  Για το καλό για το κακό  σ' ένα δισάκι όλα  Βωμοί παντού και εξαγνισμοί  μάτια χαμηλωμένα  θα θυσιάσω στους θεούς  και ύστερα...για μένα  Τρομάζει η φύση  σ' ό,τι οι άνθρωποι μπορούν  να πουν, να πράξουν, να σκεφτούν  Τα πιό καθαγιασμένα  Σφυρί αμόνι  και χτυπούν χρυσάφι ατόφιο  ώσπου απ' το χτύπημα  σίδηρο και σκουριά το κάμουν ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΠΟΤΑΣ

Ο ΕΡΩΤΑΣ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ

Εικόνα
           Αρκίσιε πώς την άνοιξη θα σταματήσεις Στη φυλακή καρτερεί ο έρωτας της βροχής Αύριο θα ουρλιάζουν τα φίδια στο κεφάλι της και  ο χρόνος θα απολιθώνεται στα φτερά της  πέρδικας Άκου… ο ήχος του σπαθιού Άκου… ο ήχος της οργής Άκου… η φωνή του έρωτα Έρχομαι   έρχομαι Ύστερα θα κρατά το κεφάλι της στα χέρια του Άκου τον τριγμό της πέτρας στο πάτημα του χρόνου Αρκίσιε καμιά μήτρα δεν μένει παρθένα αν πιστεύεις στη ζωή Ο Περσέας θα γεννηθεί Κανείς δεν πετρώνει το χρόνο Παρά μονάχα  η μνήμη μέσα μας… ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΠΟΤΑΣ

Ο ΛΟΥΚΑΣ ΘΑΝΟΣ ΚΑΙ Η ΚΒΑΝΤΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ

Εικόνα
Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΛΟΥΚΑΣ ΘΑΝΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ ΕΝΑΣ ΗΦΑΙΣΤΕΙΑΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΛΑΒΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ Είχα την τύχη στη ζωή μου να γνωρίσω πολλούς σπουδαίους ανθρώπους, τολμώ να πω Δασκάλους. Χαίρομαι όμως ιδιαίτερα, που πριν λίγο καιρό γνώρισα ένα άλλο παιδί του Πολιτισμού, τον Λουκά Θάνο. Στον Βύρωνα και στον Ναό Χορού της Ισιδώρας Ντάνκαν, ο Λουκάς με μία ομάδα παιδιών έχει δημιουργήσει ένα μυητικό εργαστήριο χορού, κίνησης και λόγου, με σκοπό την ανάλυση και επαναβίωση της αρχαίας Τραγωδίας. ΣΧΟΛΗ ΧΟΡΟΥ ΙΣΙΔΩΡΑΣ ΝΤΑΝΚΑΝ ΣΤΟΝ ΒΥΡΩΝΑ      Το ραντεβού δόθηκε και συνάντησα τον Λουκά στην είσοδο του χοροδιδασκαλείου. Ένα μικρό, Μυκηναϊκό παλάτι, που πέτρα πέτρα το έχτισε η Ντάνκαν, για να το χαρίσει στις επόμενες γενιές. Μία υποχρέωση έχουν μόνο αυτοί οι νέοι: να υψώσουν πάνω από το υπέρθυρο τους Λέοντες των Μυκηνών, που δεν είναι άλλο από την συνάντηση του Απόλλωνα και του Διόνυσου, που ακουμπάνε στο περιστύλιο, δηλαδή στον κορμό και στο πνεύμα της Ελλάδος. Με την πρώτη χειραψί