Ο ΛΟΥΚΑΣ ΘΑΝΟΣ ΚΑΙ Η ΚΒΑΝΤΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ

Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΛΟΥΚΑΣ ΘΑΝΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ
ΕΝΑΣ ΗΦΑΙΣΤΕΙΑΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΛΑΒΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Είχα την τύχη στη ζωή μου να γνωρίσω πολλούς σπουδαίους ανθρώπους, τολμώ να πω Δασκάλους. Χαίρομαι όμως ιδιαίτερα, που πριν λίγο καιρό γνώρισα ένα άλλο παιδί του Πολιτισμού, τον Λουκά Θάνο.
Στον Βύρωνα και στον Ναό Χορού της Ισιδώρας Ντάνκαν, ο Λουκάς με μία ομάδα παιδιών έχει δημιουργήσει ένα μυητικό εργαστήριο χορού, κίνησης και λόγου, με σκοπό την ανάλυση και επαναβίωση της αρχαίας Τραγωδίας.

ΣΧΟΛΗ ΧΟΡΟΥ ΙΣΙΔΩΡΑΣ ΝΤΑΝΚΑΝ ΣΤΟΝ ΒΥΡΩΝΑ     

Το ραντεβού δόθηκε και συνάντησα τον Λουκά στην είσοδο του χοροδιδασκαλείου. Ένα μικρό, Μυκηναϊκό παλάτι, που πέτρα πέτρα το έχτισε η Ντάνκαν, για να το χαρίσει στις επόμενες γενιές.
Μία υποχρέωση έχουν μόνο αυτοί οι νέοι: να υψώσουν πάνω από το υπέρθυρο τους Λέοντες των Μυκηνών, που δεν είναι άλλο από την συνάντηση του Απόλλωνα και του Διόνυσου, που ακουμπάνε στο περιστύλιο, δηλαδή στον κορμό και στο πνεύμα της Ελλάδος.
Με την πρώτη χειραψία, καταλαβαίνεις ότι απέναντί σου έχεις ένα ηφαίστειο. Δεν νιώθεις απλά μία ζεστασιά, βιώνεις την έκρηξη, μία έκρηξη που βγαίνει μέσα από το χαμόγελό του. 

Πολλά λόγια δεν χρειάζονται για να σου συστηθεί ο Λουκάς. Συγκλονίστηκα όμως, όταν μου είπε ότι όταν τη μάνα του την έπιασαν οι πόνοι, την ξεγέννησε ο γυναικολόγος Γρηγόρης Λαμπράκης. Το συγκλονιστικότερο όμως, γιατί τίποτα δεν είναι τυχαίο, είναι ότι μέσα στα παιδιά του υπάρχει μία Ειρήνη.
Και μου την συστήνει : Ειρήνη Λαμπράκη. Είναι η εγγονή του Γρηγόρη Λαμπράκη.
Παύση. Δεν μπορώ να πω τίποτα. "Με έφεραν στη ζωή", λέει ο Λουκάς "τα χέρια του Λαμπράκη".

Και κοιτάξτε πώς έρχονται οι κύκλοι για να μεταφέρει την φλόγα του ήρωα και επιστήμονα Γρηγόρη Λαμπράκη
με το άρωμα της Τέχνης στις νέες γενιές.
Μία καταιγίδα ο λόγος του, που η βροχή και ο αέρας της σε σμιλεύει, για να πάρεις θέση στις κερκίδες του ζωντανού θεάτρου, εκεί που οι άνθρωποι επικοινωνούν με τους νεκρούς τους, εκεί που ο χορός γίνεται ο χρησμοδόχος φορέας στην χθόνια επιφάνεια.
Ο Λουκάς το ξέρει καλά. Γιατί δεν μένει μόνο στις σταθερές διαστάσεις, περνάει μέσα από τις μαθηματικές σκέψεις του Theodor Kaluza και μέσα από τις φυσικές έννοιες Oscar Klein ξεπερνάει ακόμα και την πέμπτη κβαντική διάσταση. Και κάνει πράξη την κβαντική θεωρία της στοιχειωμένης δράσης από απόσταση. Δύο δηλαδή κβαντικά σημεία, που τα χωρίζουν έτη φωτός, που το ένα εάν αγγιχτεί αντιδρά το άλλο μέσα από μία φυσική οπή, την οποία ονομάζουν κβαντική σκουληκότρυπα.
Το σώμα, για τον Λουκά, είναι ένα κβαντικό σύμπαν. Ό,τι περνάει από το κεφάλι (σκέψη), επηρεάζει τα πόδια (κίνηση).
Όλα έχουν σκοπό την ιερή ακινησία. Αλλά πώς κατακτάται αυτό; Και είναι πραγματικά ακινησία;
Για να βρεις τα βήματά σου, πρέπει να σκάψεις βαθιά.
Και όπως μου λέει ο Λουκάς "σε αυτό βοηθάνε τα γράμματα της ελληνικής γλώσσας και ιδίως τα σύμφωνα, που γίνονται εργαλεία σκαπτικά, για να ξεθάψεις όλους τους απόηχους και να τους κάνεις οντότητες, φωνές, άλφα και ωμέγα, έψιλον και ύψιλον. Και μέσα από την ακινησία του σώματος, πάνω στη μεγάλη σκηνή του θεάτρου, να εκπαιδευτείς να τεμαχίζεσαι, να κάνεις τους μυς σου ελαστικούς να κινούνται ανεξάρτητα, να ξεπερνάνε τον πόνο και χωρίς να χάνουν το μέτρο, να χορεύουν την ατέρμονη αρμονία του σύμπαντος.
Πλανήτης και αστέρας μαζί. Ετερόφωτος, μέχρι να φτάσεις στα μονοπάτια του αυτόφωτου. Εκεί που διαλύεις το Εγώ και το ξανασυνθέτεις στο Εμείς".

Γιατί αυτός είναι ο Χορός. Μία μήτρα συμπαντική, που δέχεται το σπέρμα από το Χάος και γεννάει Φως.

Σε αυτή την σκηνή ο Λυκάων Απόλλων συνθέτει την Αρμονία και ο Ζαγρέας Διόνυσος διαλύει το Εγώ. Και εκεί ξεκινάει μία αλλιώτικη πορεία, ένας Ορφικός δρόμος, μέσα από το Μαιναδικό δάσος. Αυτοέλεγχος σώματος, συνειδητοποίηση του Εγώ και ταυτόχρονα αποσύνθεσή του, με σκοπό την λειτουργία του Εμείς.
Το να τεμαχίζεις το σώμα σου σε αρμονική αναρχία, είναι μία μάχη που δεν οριοθετεί τον θάνατο αλλά την ζωή. Τα παιδιά του Λουκά, ένας κύκλος στο κέντρο του χοροδιδασκαλείου της Ντάνκαν. Τους παρακολουθούμε όλοι: ο Αισχύλος, η Ισιδώρα, ο Σικελιανός.
Ο Δάσκαλος Λουκάς Θάνος δίνει τον τόνο, κρατώντας στα χέρια του ένα κρουστό.

ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ

Η απόλυτη αρμονία. Εδώ κατανοεί κανείς τα λόγια του :  "Η Τέχνη είναι ολότητα, που εμείς την έχουμε χάσει. Στην αρχαιότητα, η Ποίηση, ο Χορός, το Θέατρο, η Ζωγραφική, ήταν ένα. Ένας κρίκος που έχει υποχρέωση η μία γενιά να τον παραδίδει στην άλλη. Μα τα γρανάζια της βιομηχανικής επανάστασης τον τεμάχισαν, όχι για να τον διαχειριστούν αλλά για να τον εκμεταλλευτούν. Έχουμε χρέος εμείς να τα ξαναενώσουμε και να τα δώσουμε στους επόμενους. Γιατί ο Πολιτισμός είναι η αιγίδα των λαών και αυτό φοβούνται".
Σε αυτό τον μικρό χώρο, για πρώτη φορά από την αρχαιότητα η Ισιδώρα Ντάνκαν το 1927 ανεβάζει Προμηθέα. Και σήμερα ο Λουκάς συνεχίζει.
Λύνει τον Γίγαντα από τα βράχια και τον κατεβάζει για το μεγάλο πανηγύρι, εκεί που ανήκει : στον Γίγαντα Λαό.
Λουκά, ειλικρινά ευχαριστούμε εσένα και τους μαθητές σου για το ταξίδι με την Αργώ που ξεκινήσατε, με σκοπό να μεγαλώσει η Ελλάδα μας.
Γιατί αυτές οι προσπάθειες είναι η πραγματική επανάσταση των λαών.

ΛΟΥΚΑΣ ΘΑΝΟΣ

Ο Λουκάς Θάνος δεν είναι ένας απλός συνθέτης. Όπως είπε ο ίδιος αυτοεξορίστηκε από τα κοινά, για να αναζητήσει τον εαυτό του. Ήθελε να επικοινωνήσει με όλα αυτά, που εμείς τα θεωρούμε χαμένα.
Και σήμερα είναι ένας σιωπηρός αρχιτέκτονας που στήνει ναούς Τέχνης, χωρίς υπογραφές και φωνές.
Γιατί όπως λέει ο ίδιος "όταν φωνάζεις, χάνεις το δίκιο σου. Και αντί να φωνάζουμε, έχουμε χρέος να εγκαθιδρύσουμε ναό Πολιτισμού. Δεν ξέρεις πότε θα γίνει ορατός. Είναι σαν το τρένο, που αν είσαι στο πουθενά και αν έχεις την αγωνία να μάθεις το πότε έρχεται, βάζεις το αυτί σου πάνω στις ράγες".

ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΠΟΤΑΣ


                           

           Lucas Thanos ~ Ancient Dance ~ Isadora Duncan